عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۶: تا فضل خدا بر صفت ذات برآمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا فضل خدا بر صفت ذات برآمد مطلوب میسر شد و حاجات برآمد بی کیف و کم آن کس که چو ما نطق خدا شد چون عیسی مریم به سماوات برآمد از مصحف روی تو به فال من درویش گه نون و گهی سوره صافات برآمد ابلیس چو پیچید سر از سجده رویت مردود خدا گشت و ز جنات برآمد صوفی که ندید از رخ تو معنی دل را محروم ز الا شد و از لات برآمد تا مصحف رخسار ترا دید وجودی از دایره گلشن لمعات برآمد تا خواند نسیمی ز رخت آیت رحمت ایمن ز بلا گشت و ز آفات برآمد عمادالدین نسیمی