عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶: ای شمع فلک پرتوی از روی چو ماهت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای شمع فلک پرتوی از روی چو ماهت وی ظلمت شب شمه ای از زلف سیاهت صد سینه به سودای تو خون شد چو زلیخا صد یوسف صدیق فرو رفته به چاهت تا خاک کف پای تو در دیده کشد مهر افتاده به پیشانی و رو بر سر راهت بی جرم و گناه ار بکشی خلق جهان را ای لطف الهی نبود هیچ گناهت خورشید و مه و زهره که شاهان جهانند بر مسند خوبی همه نازند به جاهت ای صورت زیبای تو خود آیت رحمان از چشم بدان باد نگهدار الهت می سوز نسیمی و مزن آه، مبادا تیره شود آن آینه ماه ز آهت عمادالدین نسیمی