عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱: مسجد و میکده و کعبه و بتخانه یکی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مسجد و میکده و کعبه و بتخانه یکی است ای غلط کرده ره کوچه ما! خانه یکی است هرکس از جام ازل گرچه به نوعی مستند چشم مست تو گواه است که پیمانه یکی است صورت آدم و حوا به حقیقت دام است معنی دام اگر یافته ای، دانه یکی است گرچه بسیار بود قصه و افسانه عشق چون تو صاحب نظری قصه و افسانه یکی است اختلافی ز ره صورت اگر هست چه باک آتش و شمع و شب و مجلس و پروانه یکی است هریک از روی صفت یافته اسمی ور نه مفلس و محتشم و عاقل و دیوانه یکی است چشم احول ز خطا گرچه دو بیند یک را روشن است این که دل و دلبر و جانانه یکی است تکیه بر مسند هستی مکن ای صاحب جاه! که در این ره بر ما گلخن و کاشانه یکی است چون نسیمی، طلب گنج بقا کن که یقین شاه و درویش در این منزل ویرانه یکی است عمادالدین نسیمی