عمادالدین نسیمی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰: تا هوای طوبی قد تو دارد جان ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا هوای طوبی قد تو دارد جان ما هست منزل آیت «طوبی لهم » در شأن ما قبله و ایمان عاشق نیست الا روی دوست تا که هست و بود و باشد قبله و ایمان ما در ازل چون با تو پیمان محبت بسته ایم هست چون حسن تو باقی تا ابد پیمان ما بر سر زلف تو خواهد رفت باز این دین و دل این دل آشفته حال و جان سرگردان ما اشک سرخ آمد گواه و زردی رخ شد دلیل حال ما میکن قیاس از حجت و برهان ما خواب از آنرو خوش نمی آید به چشم ما که هست خیل سلطان خیالت روز و شب مهمان ما وصل رویت گر شبی مهمان ما گردد ز لطف جنت و فردوس گردد کلبه احزان ما حال درد خاص ما را با طبیب ای دل مگو کز طبیب عام نتوان یافتن درمان ما خسرو انجم به جای خود بود گر بنده وار بر میان بندد کمر پیش رخ سلطان ما با نسیمی بوی زلفش می کند هردم خطاب کای نسیم روحپرور زان مایی زان ما عمادالدین نسیمی