همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۹: دانی چگونه باشد از دوستان جدایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دانی چگونه باشد از دوستان جدایی چون دیده ای که ماند خالی ز روشنایی سهل است عاشقان را از جان خود بریدن لیکن ز روی جانان مشکل بود جدایی در دوستی نباید هرگز خلل ز دوری گر در میان جانان مهری بود خدایی هر زر که خالص آید بر یک عیار باشد صد بار اگر در آتش او را بیازمایی ای نور چشم بینا داری فراغت از ما ما خوش بدین تمنا دائم که زان مایی گر صحبتت فقیری جوید عجب نباشد با عشق در نگنجد سلطانی و گدایی ما را طمع نباشد پرسیدن و عیادت از زلف خود نسیمی بفرست اگر نیایی هر کاو به بوی زلفت جان را نمی سپارد در جان او نباشد بویی ز آشنایی ای چون همام شهری افتاده در کمندت زین بند کس نیابد تا جاودان رهایی همام تبریزی