همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۵: لا از تشنگی بمردم ای آب زندگانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از تشنگی بمردم ای آب زندگانی چون نیستی در آتش احوال ما چه دانی ما را اگر نخوانی سلطان وقت خویشی درویش را همین بس کز پیش در نرانی این نوبهار خوبی تا جاودان نماند دریاب عاشقان را کامروز می توانی با دوستان همدم با همدمان محرم گر یک نفس برآری آن است زندگانی منگر در آب ترسم گر روی خود ببینی پروای ما نداری حیران خود بمانی خوش بوتر از نسیمی در صبح نوبهاری شیرین تر از حیاتی در موسم جوانی ما را اگر تو باشی ملک جهان چه باشد این است پادشاهی و اقبال و کامرانی بر رهگذر که آبی بنگر به زیر چشمم وه گر بود سلامی در زیر لب نهانی یک دم وصال رویت بی زحمت رقیبان پیش همام خوشتر از عیش جاودانی همام تبریزی