همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۳: مباد دل ز هوای تو یک زمان خالی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مباد دل ز هوای تو یک زمان خالی که اعتبار ندارد تنی ز جان خالی همای عشق تو را هست آشیان دل من مباد سایه آن مرغ از آشیان خالی در آن جهان نبود مایه هیچ جانی را که ز اشتیاق تو باشد در این جهان خالی ز غیرتی که مرا بر سگان کوی تو هست کنم همیشه زمینش ز استخوان خالی بقای روی تو بادا که عالم افروزست اگر شود ز مه و مهر آسمان خالی به هیچ دل ز بیانم حلاوتی نرسد گر از حدیث تو باشد دمی زبان خالی کدام فایده باشد همام را ز زبان چو باشد از سخن یار مهربان خالی همام تبریزی