همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۱: حدیث زلف و خال و چشم و ابرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حدیث زلف و خال و چشم و ابرو نگوید جز زبان عشق نیکو به آب دیده غسلی ده نظر را مگر بندند آب وصل در جو که چشمی کاو هوا آلوده باشد نباشد محرم آن چشم و ابرو جمال دوست را آیینه آمد رخ زیبای وی صاحب نظر کو کسی کز وصل او بویی ندارد کجا یاد آورد فردوس و مینو وصالش را به جان بازی توان یافت نیابد کس به بازی و به بازو زهی ماهی که ترک اخترانش بود در بندگی کمتر ز هندو به هر مویی گرم باشد زبانی نشاید کرد وصفش یک سر مو چو عاجز گشتی از اوصاف حسنش همام از حسن خلقش باز می گو همام تبریزی