همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: چون سر زلف تو برعارض زیبا دیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون سر زلف تو برعارض زیبا دیدم روز نوروز و شب قدر به یک جا دیدم در بهشت رخ تو بر طرف آب حیات جان صاحب نظران را به تماشا دیدم مه به روی تو چه ماند که به جای کلفش نقطه ها بر رخت از عنبر سارا دیدم گفت روی تو به خورشید که هرگز دیدی بهتر از خویش بگفتا که شما را دیدم به سر زلف تو کردم نظر از هر مویش صد دل شیفته را سلسله بر پا دیدم دل خود را ز میان همه می جستم باز بند آن شیفته بر جمله اعضا دیدم گفتمش کار تو با سلسله چون است ای دل گفت کاین بند فتوح همه دل ها دیدم چون در آن زلف چو زنجیر بیابم راهی از جهان آنچه مرا بود تمنا دیدم سخن خال و لبت چون به زبان آوردم دهن خویش پر از عنبر و حلوا دیدم لب لعلت قدم خواجه نمی یارم گفت لایق خاک در مجلس اعلا دیدم گر به سوی تو بود میل افاضل چه عجب جوی ها را همه آهنگ به دریا دیدم از نعم گفتن تو سائل انعامت را دهن از خنده به شکل دهن لا دیدم همام تبریزی