همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۴: نرسیده ست به گوش تو مگر فریادم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نرسیده ست به گوش تو مگر فریادم ورنه هرگز ندهد دل که نیاری یادم در همه شهر چو روی تو ندیدم رویی که بر او فتنه شوی تا بستاند دادم طاقت آمدنم نیست مگر خاک شوم تا از اینجا به سر کوی تو آرد بادم تا رگی در تن من زنده بود می ورزم هوس بندگیت وز دو جهان آزادم اشک رازم همه چون باد فرو می خواند ور نه من راز تو را پیش کسی نگشادم هر کسی را بود از دوست تمنای وصال من بیچاره به امید خیالی شادم دوش می گفت خیال تو که بیچاره همام خوش نیاسود دمی تا قدمی ننهادم همام تبریزی