همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۲: که می گوید که هست این صورت از گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که می گوید که هست این صورت از گل همه لطفی همه جانی همه دل نه انسان گر ملک روی تو بیند شود حیران بر آن شکل و شمایل سعادت باد رویت را در آن روز که گردد آفتاب و ماه زایل تماشا را به روز حشر رضوان به استقبالت آید یک دو منزل لب میگون و چشم نیم مستت کند تدبیر عاقل جمله باطل مغان خورشید را زان می پرستند که از حسن رخت هستند غافل سر دیوانگی دارد خردمند مگر زلفت کشد در وی سلاسل بجز افسانه حسنت نگویند حدیثی با نمک در هیچ محفل همام از بندگی دارد توقع قبولی تا شود مقبول و مقبل همام تبریزی