همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۸۹: عشق از صورت او آینه جان بنمود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق از صورت او آینه جان بنمود تا در آن آینه عکس رخ جانان بنمود حسن او عکس جمالی ست که بیش از نظر است عجب است این که در آیینه امکان بنمود آب حیوان که میان ظلمات است نهان دوست در چشمهٔ خورشید درفشان بنمود آن صفت ها که رسیده است به گوشم ز بهشت روی او چشم مرا روشن و آسان بنمود زلف بر عارض او چون رقم کفر کشید باد برداشت سر زلفش و ایمان بنمود گفتمش جز دل من هست تو را زندانی؟ در شکن های سر زلف هزاران بنمود بر زبانم سخن نظم ثریا می رفت خنده زد بر سخنم رسته دندان بنمود آن که بخشید حلاوت به لب شیرینش در حدیثم اثری زان شکرستان بنمود می نماید به عنایت ز سخن های همام آن لطافت که ز شاخ گل خندان بنمود همام تبریزی