همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۳: نی بی نوا ز شکر به نوا شکرفشان شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیِ بی نوا ز شکّر به نوا شکرفشان شد چه خوش است نغمه او را که حیات جاودان شد منگر در آن که دارد تن نازکش جراحت بنگر که تا چه راحت ز وجود او روان شد تن پر ز نیش دارد چو درون ریش دارد غم و درد بیش دارد نفسش حیات از آن شد دل و جان چو نیست نی را عجب است این که دارد خبری ز حال دل ها که انیس عاشقان شد به سخن دهن گشاده نه که سر به باد داده چو سر و زبان ندارد ز چه صاحب بیان شد نفسش مسیح مریم که حیات بخشد از دم به سخن گرفته عالم چو همام مهربان شد چو شنید مرغ جانم ز نوای نی صفیری ز دیار تن زمانی به جوار آشیان شد همام تبریزی