همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۶۱: اگر بختم دهد باری که یارم همنشین باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر بختم دهد باری که یارم همنشین باشد زهی مقبل که من باشم زهی دولت که این باشد نباید این چنین ماهی برون از هیچ خرگاهی نظیرش گر همی خواهی مگر در حور عین باشد میان ظلمت مویش به زیر پرتو رویش گهی عقلم شود کافر گهی بر راه دین باشد به شمع آسمان حاجت نباشد بعد از این ما را چنین تابنده خورشیدی چو بر روی زمین باشد چو بخرامد نگارینم نفیر از خلق برخیزد نپندارم که طوبی را شمایل این چنین باشد لب شیرین می گونش خرد را مست گرداند از آن می کاب حیوانش غلام کمترین باشد حدیثش دوست می دارم اگر خود هست نفرینم که دشنام از لب شیرین به جای آفرین باشد همام آن دم که می گوید حدیث زلف و خالش را نفس ها کز دهان او برآید عنبرین باشد همام تبریزی