همام تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴: ساقی همان به کامشبی در گردش آری جام را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی همان به کامشبی در گردش آری جام را وز عکس می روشن کنی چون صبح صادق شام را می ده پیاپی تا شوم ز احوال عالم بی خبر چون نیست پیدا حاصلی این گردش ایام را کار طرب را ساز ده و اصحاب را آواز ده در حلقه خاصان مکش این عام کالانعام را زان حلقه های عنبرین آرام دل ها می بری آشوب جان ها کرده ای آن زلف بی آرام را ای آفتاب انجمن از عکس روی و جام می در جان ما زن آتشی تا پخته یابی خام را ای عاشقت هر شاهدی رند تو هر جا زاهدی در کار عشقت کرده دل یک باره ننگ و نام را هر دل که هست اندر جهان رغبت به زلفت می کند نخجیر دیدی کاو به جان جوینده باشد دام را صوفی چو لفظت بشنود دیگر نگوید ماجرا حاجی چو بیند روی تو باطل کند احرام را هر گه که دشنامم دهی آسوده گردد جان من کز لهجه شیرین تو ذوقی بود دشنام را من دست بوسی می کنم مرد لب و چشمت نیم نقل لب مستان مکن آن شکر و بادام را دارد همام از روی تو خورشید در کاشانه شب بر راه صبح از زلف خود امشب بگستر دام را همام تبریزی