ادیب صابر ترمذی
غزل ها
شمارهٔ ۳: ساقی بده آن شراب گلگون را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی بده آن شراب گلگون را کز گونه خجل کند طبر خون را خواهی که رخ تو رنگ گل گیرد از کف منه آن شراب گلگون را ناخوش نتوان گذاشت بی باده وقت خوش و ساعت همایون را آن باده عقیق ناب را ماند چونانکه پیاله، در مکنون را یک قطره از او فدای هامون کن تا لاله ستان کنیم هامون را یک جرعه از او بریز در جیحون تا گونه گل دهیم جیحون را افسون غمند باده و مستی بر لشکر غم گمار، افسون را کاین صرف کند صروف گیتی را وآن دفع کند بلای گردون را باده سبب است عیش مردم را لیلی غرض است عشق مجنون را قانون قرار عشرت آمد می ضایع مکن این قرار و قانون را گر طالب مال و گنج افزونی آراسته باش رنج افزون را بی مال چه بد رسید موسی را وز گنج چه نفع بود قارون را ادیب صابر ترمذی