اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۹: نیم شبان دلبرک نیم مست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیم شبان دلبرک نیم مست بهر صبوحی زبرم چست جست زلف کما بیشتر از جام خورد صدره بسا بیشتر از زلف دست بانگ برآورد بشادی که کو آنکه طلسم در غم او شکست بستد از او جام ببالین من تنگ به برآمد و پیشم نشست هر دو یکی کرد دل و دوستی جامه آسایش و جای نشست گفت بشارت، که باقبال صبح عالم از آرایش ظلمت برست صبحدمان ای بت خورشید چهر می خوری و خواب کنی، خیر هست قصد مکن تا مژه بر هم زنی چونکه شوم چون مژه ات می پرست کس چه گمان برد که ریش اثیر مرهم از آن دست پذیرد که، خست اثیر اخسیکتی