اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۵: ای دل آخر تا کی این دیوانگی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل آخر تا کی این دیوانگی هر زمانی با منت بیگانگی خود گرفتم، یار شمع مجلس است بر تو واجب نیست، این پروانگی دام او را، مرغ کشتی بس بود مرغ او را کرد خواهی دانگی کی شود معشوق دست آموز تو او چنان وحشی، تو زینسان خانگی آفتابی بر فلک خرمن زده است ذره این جا کیست از بیمایگی تهمت زنجیر او، بردر زده است حلقه وار از حلقه فرزانگی تهمت زنجیر با دیوانگان خود عجب حرفی است، از دیوانگی بسکه افسونها بگوشت کرد اثیر در زبان این و آن افسانگی اثیر اخسیکتی