اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۵: داد دلم نمیدهد زلف ستم پرست تو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
داد دلم نمیدهد زلف ستم پرست تو دست تظلم ای پسر، در که زنم زدست تو بسکه ز راه عربده، در دل هوشیار من تیر تمام کش کشد، نرگس نیم مست تو از تو شکسته ام چو گل تابکی ای مه چگل در حق من شکسته دل، هر نفسی شکست تو گه بامید خوانده ام، گه بعتاب رانده ام بر در دل بمانده ام، عاجز و پای بست تو زنده بلی بلی زنم، نام نهاد دشمنم بس که بلی همی زنم، در عقب الست تو خواسته ام بدست آن، با تو که خنجر اجل هم به نشاندم ز سر، آرزوی نشست تو بو که شبی جدا کند طالع من رها کند میل سوی وفا کند طبع جفا پرست تو کام اثیر در جهان، باد جهان بکام تو دولت تند رام تو چرخ بلند پست تو اثیر اخسیکتی