اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: شب دوش با دوست می خورده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب دوش با دوست می خورده ام بگو نوش، کز دست وی خورده ام بخصل سبک باج جان برده ام بد او، کران، ملک ری خورده ام من و مجلس خاک در کل عمر چنین می، کجا تا که کی خورده ام ز کوثر نم، از خلد خود دیده ام ز آتش تف، از ورد خوی خورده ام نگیرد خمار و نگیرد تبم بیکبار، تا ترک می خورده ام بهار دلم، آب رز دان کزو به تیغ سلم خون دی خورده ام ز مستی، که بوده است آگه نیم که کی خفته ام چند می خورده ام خمیده چو چنگم خروشان چو نی چنان بر تن چنگ و نی خورده ام اثیر اخسیکتی