اثیر اخسیکتی
غزل ها
شمارهٔ ۵۴: با سرو قدت چمن بسوزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با سرو قدت چمن بسوزد وز مشک خطت ختن بسوزد جائی است جهان تو که آنجا شهبال عقاب ظن بسوزد عشاق تو را ز شعله دل بر تن همه پیرهن بسوزد هر صبح ز آه آتشینم چون صبح همه دهن بسوزد در زاویه دماغ عشقت ننشسته همه وطن بسوزد از تاب تو در تبم که ناچار چون دل بفروخت تن بسوزد دام بکهیت بر نیاید ور خرمن صد چو من بسوزد در زلف تو جان ماست ترسم کاو را رخ شعله زن بسوزد کز بهر خلاص شوی هندو رسمی است که خویشتن بسوزد هر کاو چو اثیر گشته توست از تف دلش کفن بسوزد اثیر اخسیکتی