علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۷ - تتبع شیخ کمال: به عشقت من خسته را سوختی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به عشقت من خسته را سوختی خسی را به برق بلا سوختی ز شوق لب و خال هایت برو به جان حزین داغها سوختی دلم را چو آواره کردی به ظلم نمیدانمش تا کجا سوختی دلم را که از دردت آزرده بود همانا ز بهر دوا سوختی ز عشقت نیاسود بیچاره دل که تا کردیش مبتلا سوختی چها آمد از چشم و رویت به دل که یا ساختی خسته یا سوختی بهر کس که آتش زدی سوختم در آتش زدن ها مرا سوختی به جورم چو از خود جدا ساختی به داغ جدایی جدا سوختی ازان فانی از خویش یکباره رست که او را به داغ فنا سوختی علی شیر نوایی