علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۰ - مخترع: چو آتشی است لب لعل پر فسانه او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو آتشی است لب لعل پر فسانه او زبان به عشوه برآوردنش زبانه او بهانه در دم قتلم اگر کنده چه زیان به نقد می کندم قتل چون بهانه او شهی است باده فروش و خزانه میخانه ز لعل پر خم بسیار در خزانه او خوش است بحر می آنسان که عقل یارد شد ازین کرانه او تا بآن کرانه او مطیع پیر مغان گرد پس مگو که چه کرد هوای مغبچه و باده مغانه او مشو فریفته زلف و خال شاهد دهر که جست طایر زیرک ز دام و دانه او چو فانی آنکه نشانی به دوست برد ایدل درین جهان نتوان یافتن نشانه او علی شیر نوایی