علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۶ - در طور خواجه: شب چو شکست توبه ام شوخ شرابخوار من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب چو شکست توبه ام شوخ شرابخوار من صبح دعاست کار من تا شکند خمار من هست دلیل اینکه آن مست شبم نواختست چشم و رخ کبود من روی و سر فگار من باد چراست جانفزا گرد ز چیست سرمه گون گر نه به طوف دشت شد جلوه شهسوار من تیغ و جفای قاتلم چند فتد به خاک و خون از دل زخمناک من وز تن خاکسار من بردن بار درد را جانب کشور وفا بارکشی نبوده است از دل بردبار من کشته آن قد و رخم هست مناسب ایفلک اینکه ز سرو و گل کنی شمع سر مزار من زخم دلم ز مرهم صبر کجا شود نکو هر نفس آن چو می فتد از دل بیقرار من من که و در کنارم آن طفل نشستن آرزو منزل طفل اشک شد چون همه گه کنار من مغبچگان مست در دیر همی کنند هزل از پی علم و دین نگر فانی خسته کار من علی شیر نوایی