علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۷ - تتبع خواجه: می بایدت به دیر مغان آی و نوش کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می بایدت به دیر مغان آی و نوش کن ایمان فدای مغبچه می فروش کن دارم سخن به گوش تو پنهان ز مدعی های ای جوان نصیحت این پیر گوش کن در خلوت وصال برابر بنوش می تا کس سخن برون نبرد ترک هوش کن در گفتگوی عشق زبان دگر بود زاهد تو این ترانه ندانی خموش کن چون قول پیر دیر به عیشت دلالت است ای خواجه استماع نداری خموش کن عکس تو ساقیا به رخت لاف زد ز حسن منکر شود بگیر می و رو بروش کن ای مغبچه گشا رخ و فانی صفت به دیر عریان ز ستر هوش دوصد خرقه پوش کن علی شیر نوایی