علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۲ - تتبع میر: حشمت جم رسد صبوح از کرم الاهیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حشمت جم رسد صبوح از کرم الاهیم جام جهان نماست مهر از می صبحگاهیم ایکه به می فتاده و غرقه نیم عجب مدان جسم چو کاه برگ من بین و عذار کاهیم شیخ ز عشق و باده ام طعنه زنان و طرفه آنک من به همین دو کار خود در دو جهان مباهیم گر بورع ملک شوم پاک ز هر گناه و جرم جرم و گناه بس بود دعوی بی گناهیم ز آتش می چسان شود سرخ عذارم ای رفیق چونکه ز دود معصیت آمده رو سیاهیم نیک و بدم مبین به لطف از بد و نیک من مپرس نیست به جز بدی ز من گر تو نکو نخواهیم منکه چو فانیم گدا درگه پیر دیر را دل نکشد به جانب مسند ملک شاهیم علی شیر نوایی