علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۰ - تتبع میر: میرود سرو من و رفتار می ماند به دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میرود سرو من و رفتار می ماند به دل وز گل رخسار او صد خار می ماند به دل جان چو از تن شد برون در دل نمی ماند فغان در فراق او فغان زار می ماند به دل نیش های تیر هجرانش ز بهر یادگار نی چو پیکان بلکه چو مسمار می ماند به دل راست چون تیری که ز خمش ماند چون از دل گذشت میرود قدش وزان آزار می ماند به دل چون مسافر کو درم در خانه مدفون کرد و رفت داغ پنهانش ازو بسیار می ماند به دل هم بزخم هر یکی شادم اگر چه در شدن خارها زان سرو گلرخسار می ماند به دل باده صافم ده ای ساقی که زهر غم بسی از غم آن شوخ شیرین کار می ماند به دل آن پری از خانه چشمم به صورت گر رود نقش او چون صورت دیوار می ماند به دل فانیا زان کافرت نبود خلاصی کت ز هجر از خیال کاکلش زنار می ماند به دل علی شیر نوایی