علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۰ - مخترع: کیف و جان بخشدم آن لب می نابست مگر؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کیف و جان بخشدم آن لب می نابست مگر؟ روح صافی کندم لعل مذابست مگر؟ خواب در چشم، ندارم ز خیال مژه ات خیل هندو زده صف رهزن خوابست مگر؟ حمرت بیضه من هست و به خوناب سرشک آمده بر می گلرنگ، حبابست مگر؟ آب کوثر ز کف حور ندارد مستی در کف ساقی گلچهره شرابست مگر؟ تنگ و تاریک دلم کز غم او گشت خراب کنج ویران من خانه خرابست مگر؟ ندهد عشق و میم نشاء به پیری گفتم گفت پیر خردم عهد شبابست مگر؟ سیل می کشور هوش و خردم کرد غریق فانیا در عجبم عالم آبست مگر؟ علی شیر نوایی