علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۷ - مخترع: ساقی ما که به گردش می گلفام افکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی ما که به گردش می گلفام افکند ای بسا فتنه که در گردش ایام افکند هوش رندان بشد از جام می او گویا داروی بیهوشی آمیخته در جام افکند آتشین می که به من داشت ولی داد به غیر آتشم در دل بی طاقت و آرام افکند سوخت مرغ چمنم وقت صبوح از افغان چون نظر جانب آن سرو گلندام افکند نیست بر آب شمر موج ز تحریک نسیم که اجل از پی مرغان طرف دام افکند مگر آن مغبچه مست برون رفت از دیر کین همه تفرقه در کشور اسلام افکند شیخ شد مست به دیر و بربت مصحف سوخت تهمتش بر من دیوانه بدنام افکند شاید از خوبی انجام رسد ز آغازش هر که ز آغاز نظر جانب انجام افکند چاره ای نیست به جز دادن دین فانی را چونکه دل در کف آن کافر خود کام افکند علی شیر نوایی