علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۸۵ - ایضا له: در میکده آنرا که به کف جام شراب است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در میکده آنرا که به کف جام شراب است عیبش مکن ار شام و سحر مست و خراب است برداشتن از می نتواند سر خود را از باده هوا در سر آن کو چو حباب است سر رشته کارش کشد آخر به خرابی هر مست که افتاد درین دیر خراب است میکشی می کوثر ز کف حور بهشتی در دوزخ مخموریت ای دل که عذاب است در دیر فنا جام یقین جوی که مطلوب از پرده پندار تو بر بسته نقاب است ای مغبچه چون روی تذروست عذارت زانروی که چون خون تذروت می ناب است این دور به یک چشم زدن گشته دگرگون ای عمر به رفتن ز بر ما چه شتاب است؟ در میکده گر غرق میم توبه شکسته ای شخ ز ما در گذران عالم آب است فانی چه شوی شیفته دهر که کونین در دشت فنا جمله نمودار سراب است علی شیر نوایی