علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۳۱ - تتبع شیخ: هر گه از تب زرد یابم گلعذار خویشرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر گه از تب زرد یابم گلعذار خویشرا در خزان رو کرده بینم نو بهار خویشرا در عرق افتد چو جسم ناتوانش بنگرم غرقه بحر بلا جان نزار خویشرا از حرارت چون شود نازک تنش در اضطراب کی توانم بست چشم اشکبار خویشرا کاشکی تب خاله از لعلش به دندان برکنم تا کنم فارغ ز رنجش لعل یار خویشرا عمر من چبود به عمر او فزایی ای سپهر تا حیات و جان فدا سازم نگار خویشرا روزگارم تیره شد از رنج آن مه کی شود تا دگر بینم صفایی روزگار خویشرا فانیا چون خوشترش یابی به رسم تهنیت برفشان از جان بپای او نثار خویشرا علی شیر نوایی