علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲ - تتبع مخدومی جامی: از تغار می چنان نوشم شراب ناب را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از تغار می چنان نوشم شراب ناب را کبر نتواند ز دریا آنچنان برد آب را در جفا دارد قرار آن چشم و در بیداد خواب زانکه بردند از دل و چشمم قرار و خواب را تا قیامت شام تنهایی بود در دیده خواب یک صبوحی مغتنم دان صحبت احباب را گر وفا ز اهل زمان یابی شراب لعل نوش زانکه هرگز کس ندید این گوهر نایاب را ایکه گویی در جوانی باده نوش اینک به بین مست در دیر مغان افتاده شیخ و شاب را کشته ای آن چشم خونریزم که بهر قصد دین کرده جا در عین مستی گوشه محراب را از در اهل جهان جستن مراد از فقر نیست وصل خواهی فانیا مسدود کن این باب را علی شیر نوایی