علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱ - تتبع امیر خسرو در طور خواجه حافظ: کی به چشم آرم لباس و مسند شاهانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی به چشم آرم لباس و مسند شاهانه را من که خواهم دلق فقر و گوشه میخانه را طایر فرخنده عیش است رام نقل و می از پی صیدی چنین میریزم آب و دانه را بهر ما دریا کشان باید که سازد می فروش از تغارش جام را وز خم می پیمانه را خویش را کشتم چو می کردی علاجم ای حکیم هر که را باشد خرد چون می دهد دیوانه را مستی آرد بوی خاک میکده ای پیر دیر گویی اندودی به لای باده این کاشانه را غفلت آرد واعظا در دل مسلسل گفتنت ساختی گویا ز بهر خواب این افسانه را یک دمم با یاد نی احباب آید نی رقیب چون بگنجد آشنا کی ره بود بیگانه را! کلبه ام صد رخنه از سنگ حوادث کرد چرخ بر سرم خواهد فکندن گویی این ویرانه را جان فدایت سازم ای فانی اگر خواهی رساند وقت جان دادن به سر وقتم دمی جانانه را علی شیر نوایی