مجیرالدین بیلقانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱: دلم عشق ترا چون جان نهان داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم عشق ترا چون جان نهان داشت مسوز آن دل که عشقت را چو جان داشت به چشمم عشق تو خوش لقمه ای بود چو خوردم استخوان اندر میان داشت زبانم سوخت چون نام غمت برد تو گفتی نامش آتش در دهان داشت ترا دل چرب مرغی دید و نشنید که غم بر شاخ مرغت آشیان داشت نهادم نام عشقت سود دارو ولی ناخورده جانم را زیان داشت چه گویم خشک جانی رفت از آنکس که در عالم ز خشک و تر همان داشت مجیر از غمزه شوخت بدان جست که خون آلوده تیری در کمان داشت مجیرالدین بیلقانی