ابوالقاسم فردوسی
پادشاهی یزدگرد
بخش 7
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دبیر جهاندیده راپیش خواند دل آگنده بودش همه برفشاند جهاندار چون کرد آهنگ مرو به ماهوی سوری کنارنگ مرو یکی نامه بنوشت با درد و خشم پر از آرزو دل پر از آب چشم نخست آفرین کرد بر کردگار خداوند دانا و پروردگار خداوند گردنده بهرام وهور خداوند پیل و خداوند مور کند چون بخواهد ز ناچیز چیز که آموزگارش نباید به نیز بگفت آنک ما را چه آمد بروی وزین پادشاهی بشد رنگ و بوی ز رستم کجا کشته شد روز جنگ ز تیمار بر ما جهان گشت تنگ بدست یکی سعد وقاص نام نه بوم و نژاد و نه دانش نه کام کنون تا در طیسفون لشکرست همین زاغ پیسه به پیش اندرست تو با لشکرت رزم را سازکن سپه را برین برهم آواز کن من اینک پس نامه برسان باد بیایم به نزد تو ای پاک وراد فرستادهٔ دیگر از انجمن گزین کرد بینا دل و رای زن ابوالقاسم فردوسی