هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۴۱۶: ای صد هزار چون من خاک در سرایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای صد هزار چون من خاک در سرایی کز وی برون خرامد مثل تو دلربایی خواهم که با تو باشم، اما کجا نشیند مثل تو پادشاهی با همچو من گدایی؟ با آن لباس نازک دانی که چیست قدت؟ سروی که باشد او را از برگ گل قبایی شادم بگوشه غم از آه و ناله خود کین آه و ناله آخر سر میکشد بجایی گر ز آن بلای جانها بد رفت در حق من یارب، نگاه دارش از هر بد و بلایی ای پادشاه خوبان، بیداد و ظلم تا کی؟ اندیشه کن، خدا را، از آه مبتلایی گویند: کای هلالی، در عشق چیست کارت؟ هر دم جفا کشیدن از دست بی وفایی هلالی جغتایی