هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۶۷: تا چند بهر کشتن ما جور و کین همه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند بهر کشتن ما جور و کین همه؟ ما کشته میشویم، چه حاجت باین همه؟ رحمی، که از جفای تو رفتند عاشقان دل خسته و شکسته و اندوهگین همه تو قبله مرادی و خوبان ز انفعال دارند پیش روی تو سر بر زمین همه یک بار هم بجانب ما بین، ز روی لطف یکبارگی بسوی رقیبان مبین همه رخساره برفروز و بگشت چمن خرام تا خاک ره شوند گل و یاسمین همه گر بگذری بناز، چو لیلی، بطرف دشت مجنون شوند مردم صحرانشین همه چون در رهت هلالی سرگشته خاک شد کردند ساکنان فلک آفرین همه هلالی جغتایی