هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۶۰: ای همچو پری از من دیوانه رمیده
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای همچو پری از من دیوانه رمیده صد بار مرا دیده و گویی که ندیده دریاب، که ماتم زده روز فراقت هم چهره خراشیده و هم جامه دریده ای وای! بر آن عاشق محروم! که هرگز نه با تو سخن گفته و نه از تو شنیده آن دل، که نه غم خوردی و نه آه کشیدی در دست غمت، آه! چه گویم چه کشیده؟ این اشک جگر گون، عجبی نیست که امروز خار غم او در جگر ریش خلیده آزرده شد از چشم من امشب کف پایت دردا! که کف پای ترا چشم رسیده! بر روی تو این قطره خون چیست هلالی؟ گویا که دل از غصه بروی تو دویده هلالی جغتایی