هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۴۸: باز، ای سوار شوخ، کجا می روی؟ مرو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز، ای سوار شوخ، کجا می روی؟ مرو آه این چه رفتنست؟ چرا می روی؟ مرو هر دم ز رفتن تو بلای دلست و دین ای کافر بلا، چه بلا می روی؟ مرو چین بر جبین فگنده، برون رفتنت خطاست ای ترک چین، براه خط می روی، مرو بر عزم گشت خرم و خندان شدی سوار ای گل، که همچو باد صبا می روی، مرو دل رفته است و از پی او تند می روی با آنکه از پی دل ما می روی، مرو گفتی: برون روم که: هلالی شود هلاک او خود هلاک شد، تو کجا می روی، مرو هلالی جغتایی