هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۳۳: چند گیرد جام می کام از لب میگون او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند گیرد جام می کام از لب میگون او؟ ساقیا، بگذار، تا بر خاک ریزم خون او قصه لیلی و مجنون پای تا سر خوانده ام هم تو از لیلی فزونی، هم من از مجنون او مهر آن مه را بجان خواهم، که بس لایق فتاد عشق روز افزون من با حسن روز افزون او داغها دارم بدل چون لاله و نتوان نهفت کان همه داغ درون پیداست از بیرون او درد ما چون حسن او هر روز اگر افزون شود زود خواهد کشت ما را حسن روز افزون او از فسونگر نیست چون بیخوابی ما را علاج پیش ما افسانه بهتر باشد از افسون او نامه قتلم نوشت و ساخت عنوانش بخون تا هم از عنوان شوم آگاه بر مضمون او سرو میگوید هلالی قد موزون ترا در عبارت کوته آمد طبع ناموزون او هلالی جغتایی