هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۳۲۷: عاشقم کردی و گفتی با رقیب تندخو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقم کردی و گفتی با رقیب تندخو عاشق روی توام، با هر که می خواهی بگو جان من، دلجویی اغیار کردن تا بکی؟ گاه گاهی هم دل سرگشته ما را بجو ای طبیب، از بهر درد ما غم درمان مخور زانکه ما با درد بی درمان او کردیم خو همچو مویی شد تنم، گو: از میان بردار عشق بعد ازین مویی نگنجد در میان ما و او رفت آن آب حیات از جویبار چشم من کی بود، یارب، که آب رفته باز آید بجو؟ صورت دعوی گل، معنی ندارد با رخت چون ندارد صورت و معنی چه سود از رنگ و بو؟ بر سر کویش، هلالی، رخ بخون شستن چه سود؟ سوی تیغ آبدارش بین و دست از جان بشو هلالی جغتایی