هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۹۰: ساخت گدای درگهت مرحمت الهیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساخت گدای درگهت مرحمت الهیم بلکه گدایی تو شد موجب پادشاهیم بنده غلام آن درم، وه! چه کنم؟ که میکند ترک سفید روی من ننگ ز رو سیاهیم ساید اگر بفرق من گوشه نعل مرکبت راست بماه نو رسد رفعت کج کلاهیم گر تو بجرم عاشقی قصد هلاک من کنی موجب صد گنه شود دعوی بی گناهیم مستم و پیش محتسب دعوی زهد کرده ام قاضی شرع بیش ازین کی شنود گواهیم؟ فارغم از شه و سپه، لیک بکشور بتان هست سپاهییی که من کشته آن سپاهیم چند هلالی از وفا آید و رانی از جفا؟ وه! چه کنم؟ که من ترا خواهم و تو نخواهیم هلالی جغتایی