هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۸۶: نوبهارست، بیا، تا قدحی نوش کنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوبهارست، بیا، تا قدحی نوش کنیم باشد این محنت ایام فراموش کنیم ساقیا، هوش و خرد تفرقه خاطر ماست باده پیش آر، که ترک خرد و هوش کنیم حد ما نیست که پیش تو بگوییم سخن هم تو با ما سخنی گوی، که ما گوش کنیم بارها غم بتو گفتیم، ز ما نشنیدی بعد ازین مصلحت آنست که خاموش کنیم هیچ ناگفته بجانیم ز نیش ستمت وای! اگر زان لب شیرین طمع نوش کنیم ما که باشیم، که ما را دهد آغوش تو دست؟ با خیال تو مگر دست در آغوش کنیم یار چون ساقی بزمست، هلالی، برخیز تا بیک جرعه ترا واله و مدهوش کنیم هلالی جغتایی