هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۲۴۲: بخاک من گذری کن، چو در وفای تو میرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بخاک من گذری کن، چو در وفای تو میرم که زنده گردم و بار دگر برای تو میرم نهادم از سر خود یک بیک هوی و هوس را همین بود هوس من که: در هوای تو میرم دل از جفای تو خون شد، روا مدار که عمری دم از وفا زنم و آخر از جفای تو میرم تویی که: جان جهانی فزاید از لب لعلت منم که هر نفس از لعل جانفزای تو میرم بحال مرگم و سوی تو آمدن نتوانم تو بر سرم قدمی نه، که زیر پای تو میرم رو، ای رقیب، ز کویش، که ترک جان نتوانی تو جای خویش بمن ده، که من بجای تو میرم مرا بخواری ازین در مران بسان هلالی گذار، تا چو سگان بر در سرای تو میرم هلالی جغتایی