هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۵۲: لعل جان بخشت، که یاد از آب حیوان میدهد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لعل جان بخشت، که یاد از آب حیوان میدهد زنده را جان میستاند، مرده را جان میدهد دور بادا چشم بد، کامروز در میدان حسن شهسوار من سمند ناز جولان میدهد یارب! اندر ساغر دوران شراب وصل نیست یا بدور ما همه خوناب هجران میدهد؟ دل مگر پا بسته زلف تو شد کز حال او باد میآید، خبرهای پریشان میدهد؟ نیست درد عشق خوبان را بدرمان احتیاج گر طبیب این درد بیند ترک درمان میدهد موجب این گریهای تلخ میدانی که چیست؟ عشوه شیرین که آن لبهای خندان میدهد ای اجل، سوی هلالی بهر جان بردن میا زانکه عاشق گاه مردن جان بجانان میدهد هلالی جغتایی