هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۴۵: جای آنست که شاهان ز تو شرمنده شوند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جای آنست که شاهان ز تو شرمنده شوند سلطنت را بگذارند و ترا بنده شوند گر بخاک قدمت سجده میسر گرد سر فرازان جهان جمله سر افگنده شوند بر سر خاک شهیدان اگر افتد گذرت کشته و مرده، همه از قدمت زنده شوند جمع خوبان همه چون کوکب و خورشید تویی تو برون آی، که این جمله پراگنده شوند هیچ ذوقی به ازین نیست که: از غایت شوق چشم من گرید و لبهای تو در خنده شوند گر تو آن طلعت فرخ بنمایی روزی تیره روزان همه با طالع فرخنده شوند اگر اینست، هلالی، شرف پایه عشق همه کس طالب این دولت پاینده شوند هلالی جغتایی