هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۳۴: جهان و هر چه درو هست پایدار نماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان و هر چه درو هست پایدار نماند بیار باده، که عالم بیک قرار نماند غنیمتی شمر، ای گل، نوای عشرت بلبل که برگ ریز خزان آید و بهار نماند تو مست باده نازی، ولی مناز، که آخر ز مستییی ، که تو داری، بجز خمار نماند بسی نماند که: خاکم ز تند باد فراقت روان بگردد و زان گرد هم غبار نماند به روز هجر، هلالی، ز روزگار چه نالی؟ معینست که: این روز و روزگار نماند هلالی جغتایی