هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۳۲: جان من، بهر تو از جان بدنی ساخته اند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان من، بهر تو از جان بدنی ساخته اند بروی از رشته جان پیرهنی ساخته اند بر گلت سبزه عنبر شکنی ساخته اند از گل و سبزه عجایب چمنی ساخته اند تن سیمین تو نازک، دل سنگین تو سخت بوالعجب سنگدل و سیم تنی ساخته اند الله! الله! چه توان گفت رخ و زلف ترا؟ گوییا از گل و سنبل چمنی ساخته اند خوش بخند، ای گل بستان لطافت، که ترا بر گل از غنچه خندان دهنی ساخته اند من که باشم که تو گویی سخن همچو منی؟ مردم از بهر دل من سخنی ساخته اند میکنم کوه غم از حسرت شیرین دهنان از من، این سنگدلان، کوهکنی ساخته اند بعد ازین راز هلالی نتوان داشت نهان که بهر خلوت از آن انجمنی ساخته اند هلالی جغتایی