هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۲۷: روز هجران تو، یارب! ز کجا پیش آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روز هجران تو، یارب! ز کجا پیش آمد؟ این چه روزیست که پیش من درویش آمد؟ آن بلایی که ز اندیشه آن میمردم عاقبت پیش من عاقبت اندیش آمد با قد همچو خدنگ از دل من بیرون آی که مرا تیر بلا بر جگر ریش آمد چشم بر هم مزن و هر طرف از ناز مبین که بریش دلم از هر مژه صد نیش آمد حال خود را چو بحال دگران سنجیدم کمترین درد من از درد همه بیش آمد روز بگذشت، هلالی، شب هجران برسید وه! چه روز سیهست این که مرا پیش آمد! هلالی جغتایی