هلالی جغتایی
غزل ها
غزل شمارهٔ ۱۰۴: شمع، دوش از ناله من گریه بسیار کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شمع، دوش از ناله من گریه بسیار کرد غالبا سوز دل من در دل او کار کرد حال دل می داند آن شوخ و تغافل می کند این سزای آنکه سر عشق را اظهار کرد ناله من این همه زان ماه خوش رفتار نیست هر چه با من کرد دور چرخ کج رفتار کرد عاشقان زین پیش دایم عزتی می داشتند محنت عشقش عزیزان جهان را خوار کرد عشق آسان می نمود اول بامید وصال نا امیدیهای هجرانش چنین دشوار کرد در بلای عشق کی خوانم دعای عافیت؟ کز دعاهای چنین می باید استغفار کرد فی المثل گر خاک خواهد شد رقیب سنگدل خواهد از خاکش فلک راه مرا دیوار کرد گاه گاهی گر هلالی را بپرسی دور نیست زانکه آن بیچاره را این آرزو بیمار کرد هلالی جغتایی